انسان و امانت الهی
منظور از امانتی که در آیه ی ۷۲ سوره احزلب بر دوش انسان گذاشته شد چیست ؟؟
( به راستی ما امانت خود را بر آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم ولی آنها از برداشتن آن سرباز زدند و از آن هراسناک شدند ولی انسان آن را بر عهده گرفت ، او ستمکار و نادان بود)
امانت به معنای چیزی است که نزد دیگری به ودیعه سپرده شود تا او آن را برای سپارنده نگه دارد و سپس به وی برگرداند .
امانت به نوبه خود وظایف و تکالیفی را برای نگه دارنده ی آن ایجاب می نماید به گونه ای که اگر آن چیز از روی کوتاهی و تقصیر تلف شود، فرد نگه دارنده ضامن و پاسخ گو خواهد بود.
